Een vriendin mailt me vanaf haar vakantieadres met een vraag. Ze omschrijft een jongetje van vier jaar oud, met beide ouders op vakantie, moeder weer zwanger. Het jongetje vertoont, in haar optiek, abnormaal gedrag. De vriendin heeft zelf een zoontje van 2,5 en vraagt mij of dit is hoe hij zich straks zal gaan gedragen. Ze maakt zich zorgen, al denkt ze wel te weten dat het jongetje niet ‘gemiddeld’ is. De mail omvat een gedetailleerd verslag van zijn gedragingen: onbeleefd richting onbekende volwassenen en kinderen (schreeuwt: “wat moet je?!” Als er naar hem gekeken wordt), krijgt een woede-uitbarsting als hij zijn zin niet krijgt, wil andere kinderen pijn doen, praat voortdurend over poep en plas. Ouders lijken zich om beurten op de hotelkamer af te zonderen om uit te rusten. De vriendin vraagt zich af of het jongetje misschien ADHD heeft, of PDD-NOS? Ze is geen kenner op dit gebied en vraagt mij aan welke diagnose(s) ik denk.
Tegelijkertijd beschrijft ze zelf al de meest waarschijnlijke oorzaak van dit gedrag: vader geeft aan dat hij vindt dat het jongetje zelf zijn grenzen moet leren kennen (ondanks de zeer gevaarlijke situaties die dit soms oplevert), moeder is erg (te) lief en lacht het weg als hij zich misdraagt, en áls ze al een grens trekt, ontkracht ze deze vervolgens volledig door het jongetje na de straf een kusje of knuffel te geven. Waarna het jongetje weer volledig over haar heen walst.
Consequent zijn en grenzen stellen, je hoort zó vaak hoe belangrijk het is bij het opvoeden van kinderen. Het jongetje is een klassiek voorbeeld van wat er kan gebeuren als je dat niet doet, wat overigens niet wegneemt dat er nog meer aan het gedrag ten grondslag zou kunnen liggen. Al denk ik dat het in dit geval een kind is waar later inderdaad een stempel op gedrukt wordt, omdat hij ‘onhandelbaar’ is op school, en de oorzaak dan vaak nog te weinig in de opvoeding wordt gezocht. Ondanks dat je als ouders vaak wel weet wat het beste is, is het makkelijker gezegd dan gedaan. Want als je schattige kind een zacht (of hard) huiltje opzet als het zijn of haar zin niet krijgt, ben je daar als ouder uiteraard gevoelig voor. En dan blijkt opvoeden toch best een ingewikkelde zaak ;-).