Kinderen van alle leeftijden krijgen met verlies te maken, van een knuffel kwijtraken op straat, het overlijden van een huisdier, tot de dood van een familielid. Voor de omgeving is het soms moeilijk om te weten hoe je hier het beste mee om kunt gaan.
Een vriend van mij vroeg mij advies. Zijn moeder is ongeneeslijk ziek en hij heeft een zoontje van 2,5 jaar, die erg gek op zijn oma is. Omdat het jongetje nog zo klein is, zou je kunnen denken dat hij niet betrokken hoeft te worden in het hele ziekteproces. Toch is het beter, om ook kleine kinderen zoveel mogelijk op de hoogte te brengen van wat er gaande is. Zij voelen dat er iets mis is, krijgen de emoties van hun ouders en andere betrokkenen ook mee, maar kunnen deze niet plaatsen als het niet uitgelegd wordt. Hierdoor kunnen ze angstig worden, en bovendien lijkt het dan alsof het niet toegestaan is om verdrietig te zijn. Zo leren ze niet om met verlies en bijbehorende emoties om te gaan, wat op latere leeftijd voor problemen kan zorgen.
Om je te helpen met de uitleg aan je (jonge) kind, zijn er boekjes verschenen van bijvoorbeeld Dick Bruna (Lieve oma Pluis) en Max Velthuijs (Kikker en het vogeltje). Wil je meer weten over de verwerking van rouw bij kinderen, neem dan contact met mij op.